Op het moment dat ik dit schrijf is de eerste week van de ramadan al weer voorbij gegaan. In het begin van de ramadan had ik tentamens, dat was verre van ideaal.
Op de eerste dag van ramadan had ik s ’middags een tentamen, ik kon gelukkig die ochtend uitslapen. Ik heb op de tweede dag van de ramadan na suhoor niet geslapen, ik ging verder met studeren. Ik koos hiervoor omdat ik extra herhaling van de stof goed kon gebruiken en daarnaast was ik bang voor de mogelijkheid mij te verslapen voor het tentamen dat immers zeer vroeg, om 8.30 stond ingepland.
Nu de zomertijd is ingegaan voelt de Ramadan anders aan. Het doet mij denken aan de Ramadan van de voorgaande jaren, toen de dagen lang waren en de zon laat onderging. Ook al wast het soms zwaar om onder die omstandigheden te vasten, ik heb mooie herinneringen aan die tijd. Ik weet nog hoe een paar jaar geleden de eindexamens van de middelbare school samenvielen met de Ramadan. Ik moest toen ook mijn eindexamen doen, ik gebruikte toen ook al de periode na suhoor om te studeren. De docenten hadden op elke tafel in de gymzaal een flesje water gelegd, het was immers snikheet in de gymzaal waar wij onze examens aflegden. Ik vind het over het algemeen niet erg om tijdens het vasten met eten of drinken geconfronteerd te worden, maar tijdens de examens wilde ik het flesje water op mijn tafel niet aankijken.
Hoe zwaar het ook lijkt nu met tentamens, het is nog steeds mogelijk om het beste uit de ramadan te halen. Op het moment zelf kan dit een zware beproeving lijken, maar vergeleken met moslims in het verleden, en vergeleken met moslims in andere delen van de wereld, bevinden wij ons nog steeds in een geprivilegieerde positie. Dat neemt niet weg dat wij ook voor onze beproevingen insha allah beloond zullen worden.
In surah Bakarah is geopenbaard, ‘Allah geeft geen ziel zwaardere beproevingen dan wat het zich kan veroorloven.’
– Bestuurslid MSV Nijmegen