Toen ik begon met studeren had ik niet erbij stilgestaan dat mijn tijd niet alleen naar me studie hoeft te gaan. Hiervoor had ik altijd het idee dat ik te veel tijd kwijt zou raken als ik vrijwilligerswerk zou doen, wat ten koste zouden gaan van mijn studie. Bidden op school was nieuw voor me, dus ik was dan ook meer dan tevreden toen ik onze mini-moskee in de Studentenkerk gevonden had. Ik had nu dan ook geen excuses om mijn gebeden niet op tijd te verrichten. Bij de gebedsruimte kwam ik in aanmerking met een actief MSV-lid (wat ik toen nog niet wist) en we begonnen te praten over de gunst die wij in deze generatie hebben als moslimstudenten. Dat wij de mogelijkheid hebben om op school te bidden voelde voor mij aan als een warm welkom.
Deze ontmoeting liep parallel met een vrijwilligersdag die door mijn lokale moskee georganiseerd werd. Dit was niet zomaar een vrijwilligersdag, maar dit was een moment waarbij een moskee lid van de eerste generatie bekroond werd tot Ridder van Oranje voor zijn jarenlange inzet voor de moskee. Uiteraard is dit al een (wereldse) succes op zich, maar als de mensen om hem heen hem al hebben geprezen, dat er hier een uitreiking voor wordt gegeven, wat zal Allah swt dan wel niet geven?
Deze moskee diende al die jaren niet alleen als gebedshuis voor moslims, maar ook als een maatschappelijk middel om de stad dichter tot elkaar te brengen. Na dit mooie moment besefte ik dan ook dat het van uiterst belang is dat wij als 3e generatie ons beste beentje voor moeten zetten en ons in moeten zetten voor de islam in Nederland. Daar waar de eerste generatie moskeeën heeft gebouwd , is het nu aan ons de beurt om hier inhoud aan te geven. We kunnen wel altijd blijven leunen op die eerste generatie, maar ook die wordt helaas steeds kleiner (Moge Allah swt eenieder van hen belonen met het goede, hen genezen en hen bij elkaar laten komen in Djennat al-Firdaus, zoals hij hen bij elkaar heeft gebracht in deze Dunya). Als we daarnaast ook nog eens verder kijken in de toekomst, dan is het belangrijk om iets voor de opkomende generaties achter te laten zoals onze opa’s, oma’s en ouders dat voor ons hebben gedaan.
En zo bracht dit mij tot MSV Nijmegen. Ooit liepen ook hier studenten rond die geen mogelijkheid hadden om te bidden op school. Zij hadden geen plekje om samen bij elkaar te komen, of om het aanspreekpunt te zijn voor de moslimstudenten. Zij hebben het initiatief genomen om MSV op te bouwen, wat resulteerde in verscheidene gebedsruimtes (met wassing mogelijkheid), een eigen kantoor en inspraak op de universiteit. Zij zijn dan nu geen student meer, maar wat zij achter gelaten hebben is iets waar ik, als latere generatie moslimstudent, enorm veel baat bij heb. Dankzij hen kan ik Alhamdolillah op een fijne manier een moslim zijn op de universiteit (Moge Allah swt hun goede daden accepteren en hen belonen met het goede).MSV heeft hiermee al gesproken namens én voor de moslimstudenten. Dit doet mij dan ook denken aan de welbekende uitspraak van de profeet Mohammed sws, waarin hij zegt: “ Als een man komt te overlijden, stoppen al zijn goede daden behalve drie: doorlopende liefdadigheid (Sadaqah Jariyah), baatvolle kennis en een rechtschapen zoon die voor hem bidt” (Moeslim). Probeer eens te achterhalen hoeveel gebeden er zijn gebeden in de gebedsruimte op de campus. Hoogstwaarschijnlijk waren de organisatoren toendertijd te laat om zelf te bidden daar, maar de hassanaat die zij gaan verdienen van iedere sadjdah (neerknieling) die daar verricht wordt is immens. Daarnaast heeft hun inzet mij ook doen denken aan de volgende hadith: “ Er zijn twee gunsten die veel mensen op waarde schatten: een goede gezondheid en vrije tijd.” (sahieh al-Boekharie, kitaab al-Riqaaq (81), hadieth 6412). Beide waardes uiten zich in de levensfase van een jongvolwassenen het best naar voren. Maak hier gebruik van, want voor je het weet is het te laat.
– Bestuurslid MSV Nijmegen